کد مطلب:51859 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » متفرقه

در روايات معصومين(ع)، تقوي چگونه تفسير وتعبير شده است؟

براي نمونه، 6 روايت را متذكر ميشويم



1. سئل الصادق (ع) عن تفسير التقوي «قال (ع) اَنْ لا يَفْقَدك اللهُ حيثُ اَمَرَكَ ولا يَراك حيثُ نَهاك» (شرح نهج‎البلاغه خوئي، 12/115) [جاهائي را كه خداوند ترا امر كرده محل وجدان تو، و جاهائي را كه نهي كرده محل فقدان تو باشد.] و به عبارت ساده تر، هر جا كه ميخواهد تو باشي باش، و هر جا كه نميخواهد مباش.



2. قال علي (ع) «مَنْ مَلِكَ شَهوَتَه كانَ تَقِيّا» ( غرر الحكم) [كسي كه مالك شهوت خود باشد، متّقي است،] يعني متّقي كسي است كه بتواند قوّه شهواني خود را تحت اختيار خود گيرد و هيچ موقع مغلوب آن نشود، همانطور كه انسان مالك و غالب بر اموال خود است، نه مغلوب آن.



3. قال علي(ع) «المُتَّقي مَنْ اتِِّقي الذُّنوب» تنبيه الخواطر/9 [متّقي كسي است، كه از گناهان بپرهيزد و پروا داشته باشد] وپرده عصمت، بين خود و خدا را نَدَرَد.



4. قال رسول الله (ص) «تَمامُ التَّقوي اَنْ تَتَعلّم ما جَهِلَت وتعمَلَ بما عَلِمْتَ» ـ حقيقت كمال تقوي اين است كه هر جه را نميداني ياد بگيري، زيرا جهل عذر نيست، و در روز جزا در جواب كسي كه ميگويد جاهل به احكام بودم خطاب مي‎شود (هلّا تعلّمت) چرا ياد نگرفتي؟ علاوه بر اينكه بر توشه علم ميافزائي بايد به آنچه انباشته اي عمل كني و الاّ برف انباركردن و عالم بي عمل بودن مثل درخت بي ميوه است «العالِمُ بِلا عَمَل كالشَّجَرِ بِلا ثَمَر»



5. قال علي(ع) في خطبه 16 نهج البلاغه «الا وَاِنَّ الخَطايا خَيْل شُمُس حُمِل علَيَها اَهْلُها وخُلِعَتْ لجُمُها فَتَقَّحمَتْ بِهِم في النّار، اَلا و اِنَّ التَّقوي مطايا ذُلُلٍ حُمِلَ عليها اَهْلُها واعطوُا اَزِمَّتَها فَاَورَدتهُمُ الجنّة» حضرت در اين عبارت با تشبيه خود تعريف تقوي را مشخص ميكنند اول وضعيت خطايا و غير متقين و سپس تقوي ومتقين را مشخص ميكنند و چقدر زيبا ترسيم مينمايند، ميفرمايند [آگاه باشيد كه معاصي مانند اسبهاي سركش لجام گسيخته است كه بر آنها اهل خطا و گناهكاران سوار شده، و سر انجام سواران خود را به آتش مياندازند، و در مقابل، تقوي و پرهيزگاري مانند شترهاي رامياست، كه مهارشان به دست سواران آنهاست و سواران آنها صاحبان تقوايند، و عاقبت، اين مركب ها سواران خود را به بهشت وارد ميكنند.]



6. «سئل امام المتقين علي بن ابيطالب (ع) عَن التَّقْوي فقال (ع) هو اَنّه لَوْ وُضِعَ عَمَلُك علي طَبَق ولم يَجْعَل عليه غِطاءٌ وطيفَ به علي اهلِ الدنيا لَما كان فيه شيٌ تَستَحي مِنْه» (كتاب اثني عشريه في المواعظ العدديه/434).



از علي (ع) در باره تقوي سئوال شد حضرت فرمودند [تقوي اين است كه اگر عمل تو را در طبقي مكشوف و سرباز بگذارند و دور دنيا بگردانند، تا مردم ببينند، جهتي نباشد كه از آن حيا كني و خجالت بكشي.]

---

اخلاق اسلامي ج 1


اكبر خادم الذاكرين